ظهور پُست نِئو رُمَنس

تنها چیزی که از کالیفرنیا باید می دیدم و خیلی هم با دقت دیدم اتوبان هایش بود۰  آن پل های طبقاتی غول آسا بر روی اقیانوسی آرام  که شهر به شهر را به هم وصل می کنند شاهکاری بی نظیرند۰امروز برای یکی از دوستانم از پلهای کالیفرنیا می گفتم تند و تند هم می گفتم  آن هم در کویین وِست۰ انگار تنها دستآورد سفرم به اِمریکا پُل بوده است۰ تمام راه برگشت تا خانه در مترو خودم را سرزنش می کردم که چرا از آرتیست هایش نگفتم ازنویسندگانش حتی از اَرزانی یا از هوایش که بوی بهشت میداد٬ چرا نگفتم کالیفرنیا وعده همان بهشتی بود که حالا محقق شده است آن هم برای مستی دوزخی چون من۰

شک ندارم معماران ایتالیا با زبان لاتین درطراحی اولیه دست داشته اند٬ انگار تمام آن سال ها یی که ما می جنگیدیم تا در صف های بی شماری اول بشویم آن ها داشتند پل می ساختند۰احتمالا در ابتدا پل فقط محل گذربوده است طاقی بوده است بر روی رودخانه که رفت و آمد را ممکن می ساخته اما امروز یک اثربی همتای هنری ست که می توانی ساعت ها زیرش بایستی و نگاهش بکنی حتی می توانی با پل عکس بگیری وسپس راه می شود برای تو٬گاهی برای فراربزرگ تو از تمامی موانع فیزیکی٬ اساسا تمام دغدغه کَد خدا رسیدن به پلی جدید است پلی که کمترین پایه ها را داشته باشد۰ شنیدم که به دنبال یک پل هستند بدون هیچ پایه ای آنقدر محکم که بارش را به دوش بکشد آن هم به تنهایی۰دیگر مجسمه نیست که با یک تلنگر خورد بشود شاهکاری مهندسی ست پل است سازه ای ست فلزی یا بِتونی که رفت و آمد را ممکن می سازد۰

بلوردِتورنتونین

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

%d bloggers like this: