I woke up, went to the mirror, my left eye was red, when I looked closer it was scary, there was a blood clot in it, I knew I couldn’t go to the ER any sooner than my lunch break, well, they examined my eyes and prescribed some medication, I had to follow up quickly and get an appointment with a doctor, up to this point—48 hours and two tense conversations later—I finally got an urgent appointment with an eye doctor, thanks to that Iraqi-American guy who is the office manager at my doctor’s office and understands my pain, this guy from Burning Man posted a video and says he goes there because it forces him to be fully in survival mode—the most absurd thing someone from the Middle East could ever hear, it really is, I’ve been living in survival mode since day one after my migration, I feel sad for Burning Man because they’ve sunk so deep into absurdity that saving them is almost impossible—if you can still decipher what I mean, I can’t write much, my eye hurts, I hope to see the doctor tomorrow, here in LA the weather is cloudy and I’m listening to Naqoyaqasti by Philip Glass.
Persian translation:
بیدار شدم، رفتم جلوی آینه، چشم چپم قرمز بود، وقتی بهتر نگاه کردم ترسناک بود، یه لخته خون داشت توش، میدونستم نمیتونم زودتر از وقت ناهار برم اورژانس، خوب، چشمهامو معاینه کردن و چندتا دارو تجویز کردن، مجبور شدم سریع پیگیری کنم و با یه دکتر وقت بگیرم، تا اینجا—۴۸ ساعت و دو مکالمه پرتنش طول کشید—تا بالاخره یه نوبت فوری با چشمپزشک بگیرم، مرسی از اون مرد عراقی-آمریکایی که مدیر داخلی دفتر دکترمه و دردهای منو درک میکنه، این یارو از Burning Man ویدیو گذاشته و میگه که میره اونجا چون مجبورش میکنه به طور کامل تو حالت بقا باشه—مسخرهترین چیزی که یه آدم از خاورمیانه میتونه بشنوه، واقعاً همینه، من از روز اول بعد از مهاجرت تو حالت بقا زندگی کردم، برای Burning Man ناراحتم چون اونها انقدر فرو رفتن تو ابزورد که نجاتشون تقریباً غیرممکنه—اگه هنوز بتونید منظورمو بفهمید، خیلی نمیتونم بنویسم، چشمم درد میکنه، امیدوارم فردا دکتر ببینم، اینجا تو لسآنجلس هوا ابریه و من دارم به Naqoyaqasti اثر فیلیپ گلس گوش میکنم.
shirin bolourchi 