shirin bolourchi

گوگل کردم بیمارستان پاستورنو،”نسل گوگل کنندگانیم.” گفته بودم خیابان وزراء به دنیا آمدم ،شمیران زاده گفت وزرا پاستورنو ندارد راست می گفت بیمارستان در خیابان بخارست است. آمد نشست سر میز ما ،گفت سلام خوبی روبه تک تک ما سه بار: سلام خوبی؟سلام خوبی؟سلام خوبی؟از این سوشی های درازمی خورد که من اسمش را هیچوقت یاد نمی گیرم یک درسی می دهد درباستان ایتالیا اگر اشتباه نکنم گفت تقریبا ایرانی ها را خوب و دقیق می شناسد. به من اشاره کرد گفت توتهرانی نیستی یکی ازما سه نفر از اهالی ناپل از آب دراومد و آن دیگری جان به جانش کنی شمیرانی می ماند. گفت تا به حال دختر ایرانی ندیده است که خوشگل نباشد ،چین های صورتش نشان می داد هفتاد و پنج را دارد. لابلای حرف هایش یک کلماتی به فارسیه ایتالیایی می انداخت. تعریف کرد سال پیش که ایرانی ها در ویلشر تظاهرات داشتند تا سینه از ماشین بیرون آمده و فریاد زده “زنده باد ایران” گفت همه ایرانی ها اعتراض رو بیخیال شدن و شروع کردن براش کف زدن و هورا کشیدن،می گفت چند ماه یعد که دوباره همانجا در ویلشر تظاهرات بود با جمله ای جدید وارد شد انگار گفت داد زده بود :”مرگ بر ملا” این بار لابد همه کولش کرده بودند. البته این را خودش نگفت ادامه داد زبان فارسی زبان زیبایی ست و با انداختن یک کلمه معنی زبان می تواند به طور کامل تغییر بکند ،مثال آورد اگر بگوید سلام می کنم چقدر فرق دارد با این که فقط بگوید می کنم. گفتم ایتالیا را خیلی دوست دارم بیشتر شهرهایش را دیده ام اما ناپل را از همه بیشتر دوست داشتم. خوب شد نگفت خاک بر سرت هر چقدرشهری به جهان سوم نزدیک تر می شود تو بیشتر عاشقش می شوی بدبخت جهان سومی.