shirin bolourchi

روی یونیت که نشستم،جلوم روی پوستر بزرگ نوشته بود اکسپرشن،داشتم فکر می کردم برای قسط بندی هزینه های سنگین دندانپزشکی از امروز کدام هزینه های اضافی را باید بزنم،جالب بود،چون وقتی شروع به شمردن کردم دیدم در یک سال گذشته که جنوب کالیفرنیا زندگی کرده ام به جز یک شلوار جین دوتا پیرآهن سه تا تی شرت یک لگین ورزشی ودو جفت کفش هیچ چیز دیگری نخریده ام اغراق نمی کنم اما حتی مثلا یکبارهم در یک سال نرفتم توی ویکتوریا سیکرت،به جز دو ماه یکبار برای کوتاه کردن مو سالیان سال است ک آرایشگاه اصولا نمیروم،خب مو رو هم میشه یه مدت بلند کرد،موند قهوه وهزینه سینما و کنسرت ها،سینما و کنسرت ها را باید تا پایان قسط بندی روت کانال ها قسط ی بروم.وقتی اِسپایدرمن آهنی رفت توی دهنم،چشمامو بستم،همه بچه ها در لوس اَنجلس اومدن جلوی چشمم از الف تا ی. خونه ها یا اُتاق های کوچیکشون، و این که هر کدومشون چقدر صمیمی فضاهای کوچیک رو چیدمان کردند. وقتی تورنتو زندگی می کردم فضای زندگی بچه ها حداقل دو برابرفضاها در لوس اَنجلس بود،داشتم فکر می کردم پس کجای زندگی سوپر آمریکایی به ما رسید وقتی که همه مجبوریم هر روز دونه به دونه از تریدرجوز خرید بکنیم؟! مدل  زندگی های ما در لوس اَنجلس شده است شبیه زندگی شهروندان ناپُلی یا شاید هم ما همگی آدرس کالیفرنیای جنوبی را اشتباه آمده ایم از الف تا ی

پ.ن کتاب ها رو از آمازون دست دوم می خرم،شاید یه مدت کتاب نخرم