shirin bolourchi

 الف: آن قدر ذهنم درگیر پیدا کردن خانه است که خوابم نمی برد دو ساعت تمام است که در تختخواب از این پهلو به آن پهلو می شوم دریغ از یک جرعه خواب خیلی آروم از تختخواب بیرون آمدم که  بیدار نشود دیدم پیام برایم نوشته بود که سال قبل مِلبورن بهترین شهر دنیا برای زندگی شناخته شده خودش هم همان جا زندگی می کند نوشتم بهترین برای کانگروها و بعد برای خودش به من و تو چه ربطی دارد برای من هنوز بهترین جا تهران است٬ بیچاره پیام٬ از همین عقده ای شدنم می ترسیدم که خدا رو شکر کاراز کارم گذشته است۰بازم من و بی خوابی

ب: پدرم در خانه یک آی فون دارد البته آی فون برای فرهاد بود کهنه که شد و به او رسید٬ اییر فون در گوشش می گذارد و تمام روز به اخبار ایران گوش می دهد که مثلا ببیند این ماه حق و حقوق بازنشستگی خودش و مادرم روی هم وقتی تبدیل می شود حد و حدودش چقدر به صفر نزدیک تر شده است  تازه سهمی هم از آن گنج به من می رسد٬ یک طوری می گوید دلار شده چهارهزار تومان هر که نداند فکرمی کند حقوق بازنشستگیش چقدراست انگار۰

بازهم الف: مادرم اما مادرم یک تنه بار زندگی غرب را به دوش می کشد این روزها هر روز بعد از ظهر زنگ می زنم خانه “کالیفرنیا” چک می کنم رسیده باشد۰ به اتوبان ها اطمینان ندارم خار دارن حتی گاهی ماردارن۰ تمام  اعتبارش را “پیمِنت ها” را به درستی سرموعدش پرداخت می کند کی در ایران زن ها در بازنشستگی این قدر کار می کردند بیست و پنج سال سر و کله زدن با بچه ها در تهران برایش بس نبود تا کی باید کار کند آن هم با این همه کشت و کشتار که در مدارس اِمریکا می شود مگر دیگر مادرها برای استراحت نمی آیند این جا؟! تازه هم خونه ای ها رو هم بی خانمان می کنند گله ای ازشان ندارم آن مادرها بازنشستگی می کنند نه ژولیت من۰امروز وقتی ازش پرسیدم می خوای برگردیم سکوت کرد… یکی پرسید شعر جدید چه خبر دلم می خواست فحش بدهم بعد به خودم گفتم بلوربخور بره گفتم شعرم نمیاد هر وقت اومد خبر می دم سور و سات بزم بچینیم۰

فکر کنم هنوز دو ساعتی می تونم بخوابم

۰بلودِتورنتونین